پست های ویژه
البته فکر نکنم بی معرفتیش شامل حال تو بشه. اون موقع ها که بچه ها رو خیلی دوست داشت هر چقدرم از من متنفر باشه محاله که بتونه جلوی دلش و نگه داره و عاشق توی فسقلی نشه
نفسی گرفتم و دوباره نیم نگاهی به آران که حالا ساکت نشسته بود و داشت به حرفام گوش می داد انداختم
– تنها چیزی که باعث تردیدم میشه و دستم و پام و برای این تصمیم شل میکنه
احساس کوفتی این قلب وامونده اس که راحتم نمی ذاره تازه امروز فهمیدم بابایی
فهمیدم که همه اون تلقین کردنا برای فراموشی و متنفر شدن از این آدم پوچ بود و بی
اثر .. من.. من هنوز دوسش دارم حتی بیشتر از قبل
مشت گره کرده ام و جلوی دهنم نگه داشتم و عضلات صورتم و منقبض کردم برای جلوگیری از جاری شدن اشکام آخه مگه ممکن بود که اضافه شدن به اسم تو شناسنامه اش احساسی که من سه سال توی قلبم پرورش دادم و از بین ببره؟
اون عاشقایی که بعد از ازدواج معشوقشون با یکی دیگه به خودشون می قبولوندن که باید به چشم خواهر بهش نگاه کنن فقط تو کتابا و افسانه هاس
قلب آدم عرف و شرع و حلال و حروم سرش نمیشه وقتی میگه من اینو میخوام یعنی تو خودت و بکشی هم نمیتونی به این قلب زبون نفهم حرف حالی کنی
حالا فقط باید خدا خدا میکردم که تو این تصمیمم زیادی افسارم از دستم خارج نشه و این وسط احساسم جولون نده کی از آینده خبر داره؟ شاید یه روزی برسه که حصار آهنی دور قلب و احساسم و بشکنم و بهشون اجازه بدم که آزادانه به هر جا که دلشون میخواد پرواز کنن
در خونه رو با کلید باز کردم و رفتم تو کفشای پاشنه بلندی که حسابی پشت پام و زخم کرده بود و درآوردم و با عصبانیت چپوندمش تو کمد کفش ها…
